Σάββατο 11 Αυγούστου 2012

ΙΣΧΥΡΟΣ ΣΕΙΣΜΟΣ ΜΕΓΕΘΟΥΣ 6.4 ΡΙΧΤΕΡ ΣΤΟ ΙΡΑΝ, ΗΤΑΝ ΤΟ HAARP; (VIDEO)


ΙΣΧΥΡΟΣ ΣΕΙΣΜΟΣ ΜΕΓΕΘΟΥΣ 6.4 ΡΙΧΤΕΡ ΣΤΟ ΙΡΑΝ, ΗΤΑΝ ΤΟ HAARP; (VIDEO)

 Περισσότεροι από 50 νεκροί και 400 τραυματίες. Προσωπικά έχω την υπόνοια ότι πρόκειται για το γνωστό υπερόπλο των Αμερικανών...το HAARP που έχει βάλει στόχο το ΙΡΑΝ. 

ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΝΕΦΕΛΙΜ ΕΦΤΙΑΞΑΝ ΤΙΣ ΑΡΧΑΙΕΣ ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ - ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΑΝ



Ο κόσμος έχει πάντα είχε την απορία, "ποιός έχτισε τις μεγάλες πυραμίδες της Αιγύπτου." Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι ήταν οι Αιγύπτιοι, όμως, υπάρχει κάποια συζήτηση σχετικά με το πότε οι πραγματικές πυραμίδες χτίστηκαν. Κάποιοι αρχαιολόγοι λένε μετά την χρονολόγηση άνθρακα, και φαίνεται να είναι περίπου 7,000-10,000 χρόνια.Ωστόσο, άλλες συζητήσεις λένε ότι είναι μόνο μερικές χιλιάδες χρόνια και οι Αιγύπτιοι ήρθαν μόνο γύρω στα  3.000 χρόνια πριν,κι έτσι δεν θα μπορούσαν να είναι παλαιότεροι. 
Τι θα συμβεί αν οι Αιγύπτιοι έχτισαν μερικές από τις μικρότερες, αλλά όχι τη μεγάλη πυραμίδα.
Αυτό μπορεί να είναι γιατί βλέπουμε τρεις μεγάλες πυραμίδες δίπλα σε τρείς μικρές που δεν φαίνονται τόσο θαυμαστές δίπλα στις μεγάλες. Έτσι, το ερώτημα είναι ... ποιος τους έχτισε πρώτα;
Παραπάνω είναι ένα βίντεο που δείχνει στοιχεία που αποδεικνύουν ότι οι γίγαντες όντως έχτισαν τις αρχαίες πυραμίδες της Αιγύπτου. Πριν οι σκεπτικιστές αρχίζουν να τρέχουν... ας δούμε την ιστορία.  Οι Νεφελίμ ήταν μια προκατακλυσμιαία φυλή, που στη Βίβλο αναφέρονται ως γίγαντες. Ήταν, όπως λέγεται, τα παιδιά που γεννήθηκαν από τις «κόρες…των ανθρώπων», και τους «Υιούς του Θεού». Το πιο ιστορία μνημείο του μαθήματος είναι ο γίγαντας Γολιάθ που παλεύει με τον Δαυίδ. Επίσης, βρέθηκαν στην Αίγυπτο σχέδια μικρότερων ανθρώπων που παλεύουν ενάντια στους μεγαλύτερους ανθρώπους. Σχεδόν κάθε πολιτισμός έχει τα ονόματα ή τα σχέδια των γιγάντων από τις διαφορετικές εποχές στην ιστορία.

Εδώ είναι ένα σχόλιο από έναν πραγματικό αρχαιολόγο:
"Είμαι ένας αρχαιολόγος (ο οποίος έχει εργαστεί στις πυραμίδες) και οφείλω να ομολογήσω ότι είμαστε όλοι δεκτοί σε μια μυστική κοινωνία όπου έχουμε την υποχρέωση να κρύψουμε τα μυστικά της ύπαρξης των γιγάντων, υπό την απειλή του θανάτου. Τώρα που ξέρετε όλη την αλήθεια η ζωή μου βρίσκεται σε κίνδυνο. Τουλάχιστον η αλήθεια είναι εκεί έξω, αλλά τώρα θα ζήσω το υπόλοιπο της ζωής μου με φόβο. "

Ο Gery Νέλσον έχει ένα θαυμάσιο και μεγάλο άρθρο για το θέμα αυτό με αναφορές και εικόνες. Στο άρθρο του ο Νέλσον λέει: "Έχω προσπαθήσει να το κρατήσω μέσα στη σφαίρα της δικής μου εμπειρίας  Όπως το σφυρί βαριοπούλα 64 λιβρών που βρίσκεται σε ένα ορυχείο χαλκού κοντά στην πόλη Llandudno στη βόρεια Ουαλία. Γιγαντιαίοι άξονες που ξεθάβονται στο Ιράν, γιγαντιαία ξίφη, κ.λπ. Θα μπορούσατε να διαβάσετε για εβδομάδες σχετικά με το θέμα των γιγάντων.Θα πρότεινα οι γίγαντες των νησιών Solomon, κοκκινομάλλεις γίγαντες, γίγαντες της Αριζόνα, γίγαντες Καλιφόρνιας, γίγαντες του Οχάιου, περουβιανοί γίγαντες.»
Πριν από μερικά χρόνια ποτέ δεν θα πίστευα ότι οι γίγαντες έχτισαν τις πυραμίδες, σκέφτηκα ότι ήταν παράλογο. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια έχω διαπιστώσει ότι η πραγματική αλήθεια, ίσως είναι πιό παράξενη κι απο την μυθιστοριογραφία.

Σύμφωνα με τον Συγγραφέα Ο Brad Steiger , ο οποίος έχει γράψει πάνω από 168 βιβλία με πάνω από 17 εκατομμύρια αντίτυπα. Λέει στο βιβλίο του «Ο Κόσμος Πριν από εμάς,"
"Υπήρξαν ανασκαφές στις Ηνωμένες Πολιτείες που έχουν παραχθεί λείψανα πρωτόγονων ανδρών και γυναικών πάνω από επτά πόδια ύψος. Ανθρωποειδή με κέρατα. Γίγαντες με διπλές σειρές δοντιών. Προϊστορικοί άνθρωποι με έντονα κεκλιμένα μέτωπα και σαγόνια ... Τον Ιούλιο του 1895,  ένα συμβαλλόμενο μέρος ανθρακωρύχων που εργάζονται κοντά στο Veil Falls, στην Καλιφόρνια, βρήκαν τάφο γυναίκας του οποίου τα σκελετικά υπολείμματα ήταν έξι-πόδια-οκτώ ίντσες στο μήκος. "
Λοιπόν τι συμβαίνει με αυτούς τους γίγαντες; Γιατί δεν τους βλέπουμε πια σήμερα; Μια θεωρία θα μπορούσε να είναι ότι πέθαναν κατά τη διάρκεια της μεγάλης πλημμύρας, μολύνθηκαν απο ασθένειες ή ακόμη και ζευγάρωσαν με κανονικούς ανθρώπους, που θα μπορούσε να εξηγήσει το σύνδρομο του γιγαντισμού.

Επίσης, πρόσφατα δημοσιεύθηκε, αλλά παρμένο απο το 1988  στο γερμανικό ιστοχώρο BILD.De, οι φωτογραφίες που λαμβάνονται από τον Gregor Spörri. Μεταφράζεται από το άρθρο ως εξής:
"Το 1988, την τελευταία ημέρα της έρευνας στο ιδιωτικό ταξίδι του, ήρθε σε επαφή με έναν ηλικιωμένο άντρα από μια σοβαρή δυναστεία ληστών  Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε σε ένα αγρόκτημα στο σπίτι Μπιρ Χούκερ, 100 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Καΐρου.
Μετά την πληρωμή, $ 300 Spörri, έριξε μια ματιά στο σοβαρό απούλητο θησαυρό των ληστών. Τυλιγμένα σε κουρέλια παλιά υπήρχαν οστά και δέρμα.
«Ήταν ένα στενόμακρο πακέτο, μύριζε κλεισούρα. Ήμουν εντελώς κατάπληκτος όταν είδα το σκούρο καφέ δάχτυλο του γίγαντα.
Είχα τη δυνατότητα να το πάρω στο χέρι και να τραβήξω εικόνες."Το καμμμένο δάχτυλο ήταν ανοικτό και καλυπτόταν με αποξηραμένη μούχλα Αυτό ήταν απίστευτο. Σε μέγεθος που ταιριάζει σε ένα σώμα θα έπρεπε να ήταν περίπου 15 πόδια ύψος "
Ο ληστής έδειξε, επίσης, το ελβετικό πιστοποιητικό γνησιότητας και μια ακτινογραφία της εικόνας. Και οι δύο είναι από τη δεκαετία του '60. "

Η ερώτηση είναι, γιατί οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο κρύβουν όλα αυτά από τους ανθρώπους;

Ντοκουμέντο! Όλα ήταν προσχεδιασμένα. Η εξόντωση του ελληνικού λαού είναι απλά άλλη μια αναγκαία ''παράπλευρη απώλεια''


Ντοκουμέντο! Όλα ήταν προσχεδιασμένα. Η εξόντωση του ελληνικού λαού είναι απλά άλλη μια αναγκαία ''παράπλευρη απώλεια''


Ντοκουμέντο! Όλα ήταν προσχεδιασμένα. Η εξόντωση του ελληνικού λαού είναι απλά άλλη μια αναγκαία ''παράπλευρη απώλεια''
Η κυνική δήλωση του επικεφαλής οικονομολόγου της Παγκόσμιας Τράπεζας Μάϊκλ Μπρούνο και η σοκαριστική ομολογία του παραιτηθέντος απο το ΔΝΤ Ντέϊβ Μπαντού


Μάϊκλ Μπρούνο 
Ο ισραηλινός οικονομολόγος Peter Michael Bruno (Εβραϊκά: מיכאל ברונו) γεννήθηκε στις 30 Ιουλίου του 1932 και πέθανε τα Χριστούγεννα (25η Δεκεμβρίου) του 1996.
Ήταν διοικητής της κεντρικής τράπεζας του Ισραήλ και πρώην επικεφαλής οικονομολόγοςτης Παγκόσμιας Τράπεζας. Το "έργο" του ήταν τόσο σημαντικό, που το πασίγνωστο για τις παρακρατικές και παραοικονομικές δραστηριότητές του "Ίδρυμα Rothchild" καθιέρωσε το ειδικό βραβείο "Michael Bruno" το οποίο απονέμεται φυσικά στους "ικανότερους" και "ευφυέστερους" οικονομικούς δολοφόνους της Παγκόσμιας Τραπεζοπιστωτικής Εξουσίας.

Σε μια διάλεξή του στο συνέδριο της Διεθνούς Οικονομική Ένωσης που έγινε στην Τύνιδα το 1995, ο Μπρούνο πληροφόρησε τους 500 συγκεντρωμένους οικονομολόγους από 68 χώρες, ότι αποκτούσε ολοένα και μεγαλύτερη αποδοχή "η ιδέα πως μια αρκετά μεγάλη κρίση μπορεί να συγκλονίσει απρόθυμους διαμορφωτές της πολιτικής, έτσι ώστε να θεσμοθετήσουν μεταρρυθμίσεις που θα αυξάνουν την παραγωγικότητα".

Ο Μπρούνο ανέφερε τη Λατινική Αμερική ως το "κατ΄εξοχήν παράδειγμα των ευεργετικών βαθιών κρίσεων", κάνοντας ιδιαίτερη μνεία στην Αργεντινή, όπου ο πρόεδρος Μένεμ και ο υπουργός οικονομικών Καβάγιο (σ.σ.: αυτόν δηλαδή που πρόσφατα μας παρουσίασε ο Παπαχελάς του Σκάϊ και του Σόρος ως πολύτιμο συμβουλάτορα) προωθούσαν τις ιδιωτικοποιήσεις "επωφελούμενοι απο την περιρρέουσα ατμόσφαιρα της κατάστασης έκτακτης ανάγκης"

Υπό αυτό το πρίσμα, λοιπόν, οι διεθνείς παράγοντες έπρεπε να κάνουν ακόμα περισσότερα για να επωφεληθούν από τις υπάρχουσες οικονομικές κρίσεις με αποτέλεσμα να κόψουν προληπτικά την πρόσβαση στην οικονομική βοήθεια ώστε οι κρίσεις να επιδεινωθούν.
Παρότρυνε, δε, το ακροατήριο να αντιμετωπίσει μια τέτοια καταστροφή ως το πρώτο στάδιο της δημιουργίας... ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΧΡΕΟΚΟΠΟΥΝ χαριν των ευκαιριών που δημιουργούνταν όταν θα ξαναχτίζονταν απο τα ερείπια...


Η φρικιαστική ομολογία του Ν. Μπαντού
(ήταν κατι σαν τον σημερινό Τόμσεν)
"Σήμερα παραιτούμαι απο το προσωπικό του ΔΝΤ, ύστερα απο 12 χρόνια και έπειτα απο 1000 ημέρες εργασίας στο εξωτερικό ως αξιωματούχος του ταμείου κατα τη διάρκεια των οποίων, με όπλα τα φάρμακά σας και τα κόλπα σας, εφορμούσα σαν γεράκι εναντίον των κυβερνήσεων και των λαών της Λατινικής Αμερικής, της Καραϊβικής και της Αφρικής.

Για μένα η παραίτησή μου είναι μια ανεκτίμητη απελευθέρωση, επειδή με αυτόν τον τρόπο κάνω το πρώτο μεγάλο βήμα που θα μου επιτρέψει να ελπίζω ότι θα μπορέσω να ξεπλύνω τα χέρια μου απο αυτό που στα μάτια μου είναι το αίμα εκατομυρίων φτωχών και πεινασμένων ανθρώπων (...)
Ξέρετε, το αίμα είναι τόσο πολύ, που κυλάει σε ποτάμι. Κι όταν στεγνώνει, σχηματίζει πάνω μου κρούστα. Μερικές φορές αισθάνομαι ότι δεν υπάρχει αρκετό σαπούνι σε ολόκληρο τον κόσμο για να καθαριστώ από όλα όσα έκανα εν ονόματί σας"

Ο Μπαντού συνέχιζε τεκμηριώνοντας τις καταγγελίες του εναντίον του ΔΝΤ ότι χρησιμοποίησε τις στατιστικές ως "φονικά" όπλα. Παρέθετε λεπτομερή στοιχεία για το πώς, ως υπάλληλος του ΔΝΤ, είχε αναμιχθεί σε εσκεμμένα "στατιστικά σφάλματα" προκειμένου να διογκωθούν τα αριθμητικά στοιχεία στις εκθέσεις του Ταμείου ώστε η χώρα* να δείχνει πολύ λιγότερο σταθερή απ΄ότι ήταν στην πραγματικότητα...

Το ΔΝΤ είχε διογκώσει τα στατιστικά στοιχεία για το εργατικό κόστος με συνέπεια η παραγωγικότητα της χώρας* να φαίνεται πολύ χαμηλή, παρ΄όλο που το ΔΝΤ γνωριζε τα πραγματικά δεδομένα. 
Σε μία άλλη περίπτωση, το ΔΝΤ "επινόησε κυριολεκτικά απο το πουθενά, ένα τεράστιο απλήρωτο κρατικό χρέος" (σ.σ.*: στην λέξη "χώρα" μπορείτε να βάλετε εκτός απο την Ελλάδα και όποια άλλη θέλετε αρκεί να έχει περάσει απο εκεί το ΔΝΤ)...

Στην επιστολή του ο Μπαντού, που πέθανε το 2001, καθιστούσε σαφές ότι οι αντιρρήσεις του δεν αφορούσαν μόνο τον τρόπο αντιμετώπισης μιας χώρας απο μια χούφτα αξιωματούχων. Αντιμετώπιζε ολόκληρο το πρόγραμμα των διαρθρωτικών προσαρμογών του ΔΝΤ ως μία μορφή μαζικών βασανιστηρίων καθώς "κυβερνήσεις και λαοί που ουρλιάζουν απο τον πόνο υποχρεώνονται να γονατίζουν μπροστά μας τσακισμένοι, τρομοκρατημένοι και κομματιασμένοι, ικετεύοντας για ένα ίχνος λογικής και αξιοπρέπειας εκ μέρους μας. Όμως εμείς γελάμε απάνθρωπα στα μούτρα τους και τα βασανιστήρια συνεχίζονται αμείωτα."

Μετά τη δημοσίευση της επιστολής η κυβέρνηση του Τρινιντάτ και Τομπάγκο, ανέθεσε σε δύο ανεξάρτητες επιτροπές να διερευνήσουν τις κατηγορίες και διαπιστώθηκε ότι ήταν σωστές.
Το ΔΝΤ είχε διογκώσει και χαλκεύσει στατιστικά στοιχεία, με ολέθριες επιπτώσεις για τη χώρα...
(Απο το βιβλίο της Ν.Klein "Το δόγμα του Σοκ" εκδ. Λιβάνη)

Εκεί πέρα, λοιπόν, στη Λατινική Αμερική, γινόντουσαν οι πρόβες για τα κοστουμάκια που έρχονται τώρα και μας τα φοράνε έτοιμα και καλοραμμένα σύμφωνα με τα γούστα τους αυτοί οι κυριλέδες. Οπως ακριβώς συνέβη και με τη δικτατορία το 1967, που μετέφεραν εδωπέρα τα ίδια κόλπα που είχαν δοκιμαστεί πολύ παλιότερα πάνω στους λαούς της μακρινής Λατινικής Αμερικής.


Σε ένα άλλο άρθρο της η Ναόμι Κλάιν (ΝΑΟΜΙ ΚΛΑΪΝ: "Σας εκπαιδεύουν να αισθάνεστε ένοχοι" - «Σώσατε το ΔΝΤ από τη χρεοκοπία».), όπου γράφει μεταξύ άλλων:
«Παρακολουθώ από πολύ κοντά την ελληνική κρίση και φυσικά την παρέμβαση της τρόικας του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας» λέει στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «Βήμα» η κυρία Κλάιν. «Αυτό που με εντυπωσίασε» σημειώνει, «ιδιαίτερα στην αρχή της κρίσης, ήταν ότι οι Ελληνες αντιστάθηκαν στα όσα πήγαιναν να τους επιβληθούν. Οταν μάλιστα και στις Ηνωμένες Πολιτείες είχαμε την κρίση με τις τράπεζες, επεσήμαινα το γεγονός αυτό σε αμερικανούς συνομιλητές μου».

Μετά βέβαια το κλίμα σταδιακά άλλαξε. «Οταν τα πράγματα δυσκόλεψαν, άρχισε η "εκπαίδευση". Κατ' αρχάς, το ΔΝΤ διέγνωσε ότι είστε άρρωστοι, ότι ο χαρακτήρας των Ελλήνων είναι άρρωστος. Και τώρα σας εκπαιδεύουν να αισθάνεστε ένοχοι γι αυτό που είστε. Πρόκειται για μια τακτική κοινωνικής παθολογίας, η οποία δεν περιορίζεται στην Ελλάδα. Επεκτείνεται και στις υπόλοιπες χώρες του μεσογειακού Νότου». «Πρόκειται» τονίζει η γνωστή συγγραφέας «για μια κλασική περίπτωση όπου οι κυβερνήσεις βρίσκουν το κατάλληλο άλλοθι. Αφού εμείς είμαστε ανίκανοι να τα καταφέρουμε μόνοι μας, ας φέρουμε κάποιους άλλους να το κάνουν για εμάς».

Κατά μία έννοια, «η περίπτωση της Ελλάδας είναι εμβληματική. Στην πορεία, ο στόχος από την παρέμβαση της τρόικας άλλαξε» υπογραμμίζει. «Αν το δει κανείς σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν μιλάμε πλέον απλώς για την ιδιωτικοποίηση μεγάλων τομέων της οικονομίας. O σκοπός είναι η απενοχοποίηση των τραπεζών, η μεταφορά του βάρους της αποτυχίας από τους ώμους των ελίτ σε εκείνους των απλών ανθρώπων» λέει η κυρία Κλάιν.

«Γιατί το κοστούμι του ΔΝΤ δεν προσαρμόζεται στις ανάγκες κάθε χώρας και είναι ίδιο για όλες;» ήταν μία από τις ερωτήσεις προς την κυρία Κλάιν. «Πραγματικά δεν μπορώ να σας δώσω ξεκάθαρη απάντηση» παραδέχεται με μια μικρή δόση ενοχής. «Είναι απορίας άξιο πώς δεν κατάλαβαν ας πούμε ότι, καθώς η Ελλάδα δεν μπορούσε να προχωρήσει σε υποτίμηση, ο πληθωρισμός λογικά θα ανέβαινε. Υπάρχει επίσης και κάτι άλλο» προσθέτει. «Μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης το 2008, οι περισσότεροι ανέμεναν ότι το ΔΝΤ θα άλλαζε μυαλά. Περιμέναμε ότι το ευρωπαϊκό μοντέλο θα υπερίσχυε του αμερικανικού. Τώρα γιατί δεν έγινε κάτι τέτοιο, παραμένει άγνωστο. Ισως οι άνθρωποι του ΔΝΤ να έχουν πέσει όλα αυτά τα χρόνια σε μια ιδεολογική παγίδα».

Ωστόσο, όπως εξηγεί η κυρία Κλάιν, μετά και την εμπειρία της Αργεντινής, «το ΔΝΤ ήταν έτοιμο κυριολεκτικά να χρεοκοπήσει, τόσο ιδεολογικά όσο και χρηματικά. Σε αυτό είχε βοηθήσει και η οικονομική κρίση μετά το 2008. Μην ξεχνάτε ότι το ΔΝΤ είχε αναγκαστεί να πουλήσει ακόμη και χρυσό από τα αποθέματά του. Και βέβαια, η εικόνα του στον αναπτυσσόμενο κόσμο ήταν τόσο κακή που οι ηγεσίες των χωρών αυτών δεν ήθελαν να το δουν μπροστά τους». «Τώρα όμως» επισημαίνει «το ΔΝΤ βρήκε μια νέα "αγορά": την Ευρώπη. Κατά έναν περίεργο τρόπο, σώσατε το ΔΝΤ από τη χρεοκοπία».